”Gojaznost još ne smatramo bolešću i ne reagujemio na vrijeme ni u smislu prevencije, a ni kasnije liječenja” , rekao je akademik Duško Vulić, koji je i predsjednik Odbora za hronične nezarazne bolesti Ođeljenja medicinskih nauka Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, gđe se održava seminar.

Vulić je istakao da se dijabetes, gojaznost i kardiometaboličke bolesti mogu spriječiti ako se na vrijeme kontrolišu faktori rizika.

Dopisni član Akademije Snježana Popović Pejičić upozorila je da je gojaznost pandemija, a ne epidemija koja je sve masovnija i od sredine sedamdesetih godina prošlog vijeka sve je više gojaznih osoba.

Ona je istakla da je gojaznost vezana i za nastanak 13 vrsta karcinoma.

“Poznato je da je gojaznost glavni faktor rizika za nastanak šećerne bolesti, tako da su u suštini to dvije povezane pandemije koje se razvijaju paralelno”, rekla je Pejičićeva, koja je i šef katedre za internu medicinu Medicinskog fakulteta Univerziteta u Banjaluci.

Ona je navela da je jedan od vidova borbe protiv ove bolesti i edukacija zdravstvenih radnika u smislu povećanja njihovog nivoa znanja, te razmjena iskustava.

Pejičićeva je ukazala da se na osnovu podataka registra za dijabetes, koji je formiran 2002. godine, smatra se da je oko 90.000 oboljelih od dijabetesa u Srpskoj.

Sekretar SANU Nebojša Lalić rekao je da novi terapijski agensi procedure, tehnička pomagala omogućavaju bolji tretman šećerne bolesti.

Lalić je naglasio da liječenje dijabetesa nije jeftino, da postoji čitav spektar lijekova, ali da ova bolest ionako “nosi” 10 odsto zdravstvenog budžeta.

Organizatori simpozijuma su Ođeljenje medicinskih nauka Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske /ANURS/ i Ođeljenje medicinskih nauka Srpske akademije nauka i umetnosti /SANU/ u saradnji sa Medicinskim fakultetom Univerziteta u Banjaluci i Udruženjem za dijabetes, gojaznost i kardiometaboličke bolesti Republike Srpske.